Arabisch Ethiopië en een universiteitscampus

Een foto-special. Met een beetje tekst en uitleg. ;)

Gewoon omdat het zo’n ontzettend mooi plaatsje is, Harar. En Haremaya, de één-na-oudste Universiteit van Ethiopie – na Addis Ababa zelf uiteraard. En qua oppervlak de grootste van het land. Omdat het de agrarische is met alle denkbare testvelden eromheen van mais tot basilicum. En van goatfarm tot varkens fokkerij. Terwijl er door zowel de orthodoxe kerk als de moslims geen varken gegeten wordt trouwens. Maar een beetje dierenarts kent ook z’n exotische soorten! En op deze Universiteit werken vijf VSO’ers. Alle reden om wat vrienden van Addis-terrasjes en de Ambo trip weer eens op te zoeken.

Een weekend op een campus zonder bijvoorbeeld het verkeer van het grote Addis. Geen auto’s voor je voeten, aan je oren en in je neus. Best een keer relaxed. En een campus met weliswaar maar twee uur stromend water per dag (meestal tussen half 7 en half negen ’s ochtends), een zwembad is er wel! Dan ziet het er zo uit; Vrijdagavondje met een lokale pint en injera op terras gevolgd door een filmavondje. Een zaterdagochtend bijkletsen en in de middag naar Harar. ’s Avonds een feestje bij een van de VSO’ers thuis met een hele bunch ferenji (buitenlanders) & habesha (locals) docenten. De zondag om het af te maken aan het zwembad en ’s avonds nog hyena’s spotten die standaard rond zessen uit de bossen in de omgeving komen om te kijken of er nog ergens een koeie- of andere schedel te vinden is. Heel fraai weekend!

En Harar. Daar moet ik gewoon de foto’s voor laten spreken. Zoals het in de Lonely Planet staat; een stukje Marokko in Ethiopia. Kan niet? Lijkt er wel op. Een oud stadsdeel, ommuurd met 6 poorten. 63 moskeeen. 2 Unesco certificaten. Tenminste één koffiebranderij :) En ontelbaar ongelooflijk fotogenieke straatjes. Een middagje rondlopen met gids Binyam voegt daar nog een stukje historie van Ras Mekonen en Arthur Rimbaud aan toe. Traditionele Harari huizen en natuurlijk heel veel quat lievende lieden. Harar is het landelijke centrum van dit goedje, en dat merk je.

Waren er dan nog kamelen? Ja. Op de heenweg zowel langs als op de weg. Heel bijzonder. De kamelenmarkt gemist, maar ongetwijfeld komt die nog een keer ergens!

En waar gaat de volgende reis nu naartoe? Naar Asosa! Geen Afar (volgens ingewijden op dit moment rond de 45 graden C). De afgelopen week druk geweest om naast de beoogde NGO-partners, ook de relevante overheidsinstanties in kaart te brengen. Ministerie van Agriculture, Small & Micro-finance, Women- & Youth participation. Een aardige club. En in Asosa, de hoofdstad van één van de regio’s waar we onze focus op hebben, gaan we vanaf volgende week dinsdag bij allen langs in drie dagen tijd. Twee NGO’s erbij ook en op vrijdag twee Focal Group Discussions. Workshops om met de uiteindelijke betrokkenen, de burgers, in kaart te brengen hoe zo’n leefomgeving er nu uit ziet en met welke challenges en problemen. Geeft ons de input voor de ondersteuning die we kunnen bieden. Op zaterdag vliegen we dan weer terug naar Addis. Een weekje business-trip in het uiterste Westen van het land dus. En dat is rural & remote ook even heel erg zelf ondervinden!