De doorbraak en de break.
Door: Franco
Blijf op de hoogte en volg Frank
15 Oktober 2012 | Ethiopië, Addis Abeba
Mooi zijn ze. Taalcombi’s. En om met m'n professionele verhaal te beginnen; de funding voor de eerste Secure Livelihood placements is goedgekeurd! Joehoe! En dat kreeg ik te horen van mijn Livelihood counterpart Bizuneh terwijl ik met hem en m’n ouders in Addis in een lekker restaurantje zat afgelopen vrijdagavond. Life can be sweet! :)
En dat begon allemaal precies 5 maanden geleden met de aankomst hier. De 15e mei. En nu, tig documentstudies, projectbezoeken, partnerorganisatie-meetings, draft-documenten, e-mails, telefoontjes en presentaties verder staan we hier. Twee weken geleden had ik onze plannen weer gepresenteerd bij het bezoek van de regionale VSO boss (Director Horn of and East Africa). En die vielen goed. Een aansprekende en haalbare start voor de Livelihood activiteiten in Ethiopie die aansluit bij de VSO strategie en aanpak binnen de gezondheids en onderwijs sector van ons in Ethiopie! Succes = Yes gevoel!
Een aantal nieuwe mijlpalen nu aan de horizon; deze week eerst de placement omschrijvingen afronden voor die eerste volunteers. Er zijn al zes cv’s binnen. Nu aan ons om te selecteren. Weer een keer aan de andere kant van de tafel! En alvast vooruitkijken naar volgende week ook. Een driedaagse UN exhibition in Addis. Daarvoor werd me vanochtend gevraagd een presentatie over VSO – Secure Livelihoods voor te bereiden. En volgende week dinsdag, woensdag en donderdag te reserveren. Check! Present!
En de week erna de derde headliner; veldbezoek Afar. Voor de Ethiopie ingewijden ook wel bekend van de Danakil depression. Maar zover gaan wij niet. Wij gaan voor de verkenning van mogelijke samenwerkingsprojecten en de regionale overheidsbureaus. Een eerste stap om in die regio aan de slag te gaan met ons programma. En voor mij ook nog eens interessant omdat ik in die richting van het land nog niet zo ver gereisd heb.
Een heftig, nieuwsrijk en mooi maandagje.
En dat net na het vertrek van m’n oudertjes die hier tien dagen mijn Ethiopische leventje meebeleefd hebben. Van de dagelijkse Addis Ababa weg naar het VSO kantoor tot de favoriete koffieadresjes en injera restaurantjes. En van de Noordelijke rotskerken in Lalibella tot het Nechisar National park in het Zuiden van het land. Lunches bij de family op de compound en dinner met (en bij) collega’s. Heel veel gedaan. En tot het laatste moment unieke belevenissen: gisteren de eerste kwalificatie in 31 jaar voor het Ethiopisch elftal voor de Africa Cup. Door een 2-0 overwinning op Sudan. Een spannende taxi rit met Ermias naar en vooral (voor mij dan) terug van het vliegveld.
Weer een hoofdstuk in de onvergetelijke herinneringen!
En dat begon allemaal precies 5 maanden geleden met de aankomst hier. De 15e mei. En nu, tig documentstudies, projectbezoeken, partnerorganisatie-meetings, draft-documenten, e-mails, telefoontjes en presentaties verder staan we hier. Twee weken geleden had ik onze plannen weer gepresenteerd bij het bezoek van de regionale VSO boss (Director Horn of and East Africa). En die vielen goed. Een aansprekende en haalbare start voor de Livelihood activiteiten in Ethiopie die aansluit bij de VSO strategie en aanpak binnen de gezondheids en onderwijs sector van ons in Ethiopie! Succes = Yes gevoel!
Een aantal nieuwe mijlpalen nu aan de horizon; deze week eerst de placement omschrijvingen afronden voor die eerste volunteers. Er zijn al zes cv’s binnen. Nu aan ons om te selecteren. Weer een keer aan de andere kant van de tafel! En alvast vooruitkijken naar volgende week ook. Een driedaagse UN exhibition in Addis. Daarvoor werd me vanochtend gevraagd een presentatie over VSO – Secure Livelihoods voor te bereiden. En volgende week dinsdag, woensdag en donderdag te reserveren. Check! Present!
En de week erna de derde headliner; veldbezoek Afar. Voor de Ethiopie ingewijden ook wel bekend van de Danakil depression. Maar zover gaan wij niet. Wij gaan voor de verkenning van mogelijke samenwerkingsprojecten en de regionale overheidsbureaus. Een eerste stap om in die regio aan de slag te gaan met ons programma. En voor mij ook nog eens interessant omdat ik in die richting van het land nog niet zo ver gereisd heb.
Een heftig, nieuwsrijk en mooi maandagje.
En dat net na het vertrek van m’n oudertjes die hier tien dagen mijn Ethiopische leventje meebeleefd hebben. Van de dagelijkse Addis Ababa weg naar het VSO kantoor tot de favoriete koffieadresjes en injera restaurantjes. En van de Noordelijke rotskerken in Lalibella tot het Nechisar National park in het Zuiden van het land. Lunches bij de family op de compound en dinner met (en bij) collega’s. Heel veel gedaan. En tot het laatste moment unieke belevenissen: gisteren de eerste kwalificatie in 31 jaar voor het Ethiopisch elftal voor de Africa Cup. Door een 2-0 overwinning op Sudan. Een spannende taxi rit met Ermias naar en vooral (voor mij dan) terug van het vliegveld.
Weer een hoofdstuk in de onvergetelijke herinneringen!
-
15 Oktober 2012 - 20:30
Moontje:
Als trouwe fan moet ik toch alweer zeggen dat het een mooi verhaal is! Successen zijn fijn! En super foto's van oudertjes in de bergen, op ezels, bij de family thuis...super! -
15 Oktober 2012 - 21:44
Gert:
Wat een verhaal; wat een persoonlijke ontwikkeling die je doormaakt; voor je het weet bent SG. Hoe is het met je trainingsschedule? Heb je de lat hoger gelegd? Mooie foto's. De rotstempel doet niet onder voor Petra in Jordanie. Zijn ze nog aan het graven? -
16 Oktober 2012 - 08:30
Odile:
Wat super dat je projecten zo goed lopen. Dat zal zeker wel fijn voelen om een verschil te kunnen maken. Ga zo door. Yes you can. Super mooie foto's. Je zusje staat trouwens te springen om je Ethiopische leventje te mogen beleven. Nog een paar weekjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
